Krzyżowo-żebrowe sklepienie tej wysokiej sali wspiera się na trzech smukłych filarach. W średniowieczu był to rodzaj świetlicy, w której rycerze konwentu malborskiego spędzali wolne chwile słuchając muzyki płynącej z empory – ozdobnego ganku na ścianie północnej. Obecne wyposażenie wnętrza zaaranżowano analogicznie do sąsiedniego refektarza.
Wnętrze służące niegdyś braciom zakonnym do wypoczynku, zwane było czasem z tego powodu salą odpoczynku poobiedniego.