1000 lat starożytnej nekropolii w Nowym Targu

Wielokulturowe cmentarzysko w Nowym Targu, gm. Stary Targ zostało odkryte przypadkowo w latach siedemdziesiątych XX wieku. Zarejestrowano wówczas kilkaset obiektów, czyli grobów ciałopalnych i szkieletowych, datowanych na okres epoki brązu-wczesnej epoki żelaza (ok.1100/1000 – ok. 350/300 p.n.e.), przedrzymski (głównie I w. p.n.e.) oraz okres wpływów rzymskich (I poł. II w. – IV/pocz. V w. n.e.).

Badania wykopaliskowe na cmentarzysku ponownie podjęto w 2011 roku. Celem było uchwycenie północnej granicy cmentarzyska, której wcześniej nie zarejestrowano. Dwa lata później, dzięki wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego ukazała się obszerna monografia stanowiska. Obejmowała ona wyniki prac z lat siedemdziesiątych oraz w 2011 roku. Do powstania tej publikacji i współpracy przy jej tworzeniu zaproszono specjalistów
z różnych dziedzin.

Ponowny powrót archeologów do Nowego Targu miał miejsce w 2022 r., w ramach realizacji projektu naukowego o osadnictwie pradziejowym terenów tej części Pojezierza Iławskiego. Głównym celem powrotu na to stanowisko było uchwycenie granicy cmentarzyska oraz szersze zbadania osady, być może produkcyjnej (datowanej na VII-VI w. p.n.e.) przylegającej do cmentarzyska od strony północnej.

Tegoroczne badania realizowane z funduszy Muzeum Zamkowego w Malborku rozpoczęliśmy 3 lipca. To były pracowite tygodnie.  Zweryfikowaliśmy częściowo przebieg wschodniej granicy cmentarzyska. W środkowej i północno-zachodniej części stanowiska odkryliśmy kolejnych kilkadziesiąt obiektów grobowych, związanych z okresem przedrzymskich oraz wpływów rzymskich. W przyszłym roku zamierzamy wrócić do Nowego Targu z planami przebadania kolejnych części cmentarzyska i współtowarzyszącej jemu osadzie.