Podsumowanie konferencji „Czeski styl piękny w Europie Środkowej i w Prusach krzyżackich”

Pierwszy dzień konferencji „Czeski styl piękny w Europie Środkowej
i w Prusach krzyżackich” upłynął na obradach do późnych godzin
wieczornych. Referenci zabierali głos, prezentując wyniki swoich
badań nad sztuką około 1400, a poszczególne bloki podsumowywała
nieraz bardzo emocjonująca dyskusja.
Konferencję otworzyła Agnieszka Kowalska, dyrektor ds.
naukowo-konserwatorskich Muzeum Zamkowego w Malborku, po niej głos
zabierali członkowie zespołu badawczego. Po prezentacji tematu,
założeń i realizacji projektu oraz najważniejszych wyników,
referaty wygłosili zaproszeni goście. Mieliśmy w związku z tym
przyjemność wysłuchać badaczy z Uniwersytetu Karola w Pradze,
czeskiego Narodowego Instytutu Zabytków, Muzeum Zachodnioczeskiego w
Pilźnie, Bawarskiego Muzeum Narodowego w Monachium, a także
przedstawicieli Instytutów Historii Sztuki Uniwersytetów w Toruniu,
Wrocławiu i Krakowie.

W piątek, 16 czerwca, uczestnicy konferencji udali się do Gdańska, na
seminaria eksperckie i dyskusję „na żywo” przy najważniejszych
zabytkach stylu pięknego w dawnych Prusach krzyżackich. Pierwszym
punktem było spotkanie w partnerującym nam w projekcie Muzeum
Narodowym w Gdańsku. Otworzył je dyrektor Jacek Friedrich, po nim
głos zabrała Kamila Ślefarska, konserwatorka specjalizująca się w
pracy w materiale kamiennym. W sali z ekspozycją zbiorów sztuki
średniowiecznej opowiedziała o przebiegu konserwacji jednej z
kamiennych figur, problemach z tym związanych i wypracowanych metodach.

Kolejnym przystankiem była wizyta w Bazylice Mariackiej w Gdańsku,
gdzie umożliwiono nam zajrzenie do kilku, na co dzień niedostępnych,
kaplic. Sposobność bliskiego przyjrzenia się Piecie stojącej w
kaplicy św. Jerzego, czy oglądu Pięknej Madonny dała dużo
satysfakcji i wzbudziła duże emocje.

Dzień zakończył się powrotem do Malborka i merytoryczną dyskusją
przy figurze Chrystusa Ogrójcowego z naszych zbiorów. Jolanta Ratuszna
kierująca Pracownią Konserwatorską MZM przedstawiła historię
restauracji rzeźby, wskazała na szczególnie interesujące jej detale
oraz ślady zdradzające metody pracy kamieniarza. Klasa tej figury,
niewiarygodna wręcz precyzja jej wykonania zrobiły na uczestnikach
spotkania bardzo duże wrażenie.

W sobotę grupa odjechała do Pelplina, a następnie Torunia, gdzie
zwiedziła kościoły Starego i Nowego Miasta wraz z bogactwem
znajdujących się w nich dzieł sztuki.