Kolekcja Mebli

Meble to jeden z najstarszych typów obiektów występujących w malborskim zamku. W średniowieczu produkowano je na miejscu w snycerni, natomiast przechowywano w kilkudziesięciu pomieszczeniach kompleksu zamkowego. Świadome tworzenie kolekcji meblarskiego mobiliarza rozpoczęło się pod koniec XIX wieku wraz ze scjentystyczną restauracją zamku. Do wybuchu II wojny światowej w zamkowych murach znajdowało się niemal 500 sztuk mebli, od dojrzałego średniowiecza, poprzez barok, neogotyk, po pierwszą dekadę wieku XX. Po wojnie, te z nich które się zachowały, stały się zaczątkiem nowej kolekcji mebli liczącej dziś ok. 280 obiektów. Do jej najstarszych zabytków należą relikty pierwotnego wyposażenia kościoła zamkowego – ławka oraz pozostałości stall i ław konwentu malborskiego wykonane przed 1344 roku. Najwięcej zabytków pochodzi z okresu nowożytnego. Do tej części należą również meble neogotyckie, takie jak wyposażenie Pałacu Wielkiego Mistrza z ok. 1831 – 1836 zaprojektowane przez berlińskiego architekta Karla Friedricha Schinkla. Ostatnią grupę stanowią meble będące wiernymi kopiami, bądź pastiszami (naśladownictwami lekko modyfikującymi pierwowzór) autentycznych zabytków. Wykonano je na zlecenie konserwatora zamku, Conrada Steinbrechta. Kopie te miały uczynić wnętrza zamkowe bardziej spójnymi z formami gotyckiego założenia architektonicznego.