Kolekcja Witraży

Kolekcja witraży liczy 211 obiektów. Tworzą ją głównie dziewiętnasto- i dwudziestowieczne pozostałości dawnych oszkleń witrażowych kompleksu zamkowego, jak również relikty oszkleń witrażowych malborskiego Nowego Ratusza, z lat 1927-1929 autorstwa Fritza Burmanna. W grupie witraży dziewiętnastowiecznych na specjalną uwagę zasługują 33 figuralne kwatery z lat 1891-1893, autorstwa Johanna Baptisty Haselbergera, będące udanymi naśladownictwami gotyckich witraży chełmińskich, które trafiły do kościoła zamkowego NMP w czasie scjentystycznej odbudowy zamku, prowadzonej przez Conrada Steinbrechta. Drugim licznym zespołem dawnych oszkleń zamku pochodzącym z tamtego okresu są pozostałości witraży Wielkiego Refektarza z lat 1908-1910, autorstwa Franza Lauterbacha. Z bogatego programu ikonograficznego witraży Wielkiego Refektarza, obejmującego pierwotnie 28 postaci: herosów, władców i dostojników krzyżackich, zachowały się jedynie ornamentalne pola witrażowe z górnych partii okien. Osobną grupę stanowią 42 kwatery eksperymentalnych, w większości abstrakcyjnych, witraży autorstwa Władysława Kozioła z Torunia, którego twórczość w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego wieku była ściśle związana z malborskim zamkiem. Do kolekcji wciąż jeszcze pozyskiwane są sporadycznie relikty dawnych oszkleń zamku oraz pojedyncze, interesujące ikonograficznie, bądź autorsko, witraże historyczne.