Opis
„Grzegorz Białuński podjął badania nad funkcjonującą w państwie zakonu krzyżackiego w Prusach (a częściowo również i w Królestwie Polskim i w Inflantach) grupą rodzin rycerskich, których wspólnym mianownikiem było ich pochodzenie (w niektórych przypadkach jedynie prawdopodobne) od pojawiającego się w źródłach w XIII wieku możnego pruskiego Kleca, który stosunkowo wcześnie musiał opowiedzieć się za nową władzą i narzuconymi przez nią strukturami prawnymi i gospodarczymi. Zasadniczym celem analizy autora jest próba ustalenia powiązań genealogicznych między przedstawicielami różnych rodzin (których prawdopodobnym protoplastą był wspomniany Klec), a zwłaszcza Pfeilsdorfów, von Maulen-Lehndorfów i Legendorfów. To z kolei miało prowadzić do ogólniejszych wniosków na temat drogi asymilacji i awansu dawnych Prusów i ich udziału w budowaniu nowego społeczeństwa tworzącego się pod panowaniem zakonu krzyżackiego. [.] książka Grzegorza Białuńskiego jest nowatorskim pod względem tematyki, wykorzystanych metod badawczych i uwzględnionych źródeł dziełem, którego wyniki znacznie wzbogacają dotychczasową wiedzę o asymilacji przedstawicieli możnych Prusów i przekształcaniu tej grupy społecznej w świadome swojego znaczenia rycerstwo w państwie zakonu krzyżackiego w Prusach w średniowieczu. Z czasem (po połowie XV wieku) jego przedstawiciele zasilali lokalne elity w sąsiednich państwach – w Królestwie Polskim i w Inflantach. Wyniki analiz autora są pierwszym istotnym krokiem dla podjęcia kompleksowych, wolnych od bagażu ideologicznego badań nad rolą pierwotnej ludności pruskiej w kształtowaniu społeczeństwa państwa zakonu krzyżackiego w Prusach, zwłaszcza w XIII-XV wieku.” (z recenzji wydawniczej dr. hab. Sławomira Jóźwiaka, prof. UMK)
