Sypialnia

Niewielka izba interpretowana jako sypialnia wielkich mistrzów. Naprzeciwko znajduje się jeszcze mniejsze pomieszczenie, uważane za pokój dla kompana mistrza – jego najbliższego powiernika.
Sypialnia była zaopatrzona oczywiście w system ogrzewania ciepłym powietrzem. W średniowieczu była bogato polichromowane, do dziś zachowały się resztki malatury, wśród których wyróżniają się piękne postacie czterech świętych Zakonu na ścianie północnej: Doroty, Barbary, Katarzyny i Małgorzaty. W dolnych partiach ścian dekorację stanowią malowane draperie obiegające wokół wnętrze.

Z sypialnią sąsiaduje duża izba mieszkalna, której ściany otrzymały podobną dekorację malarską w formie imitacji drapowanych, zielonych kotar zawieszonych wokół całego wnętrza, na sklepieniu zaś popularne wici roślinne. W ścianie północnej szerokie nisze są pozostałością po szafach wnękowych.